ഈ ചൊറിയും ചിരങ്ങും പിടിച്ചവൻ അപ്പനാണെന്ന് പറയാൻ ആർക്കായാലും മടി കാണുമെന്ന് അപ്പനറിയാം...അച്ഛൻ മകൾക്കയച്ച ഹൃദയസ്പർശിയായ കത്ത്…

കുഞ്ഞോൾക്ക്,
അപ്പൻ ഇങ്ങനെയൊരു കത്തെഴുതണം എന്നൊന്നും വിചാരിച്ചതല്ല. എന്തോ എഴുതണം എന്ന് തോന്നി. ഇനി ചിലപ്പോൾ ഇതൊന്നും മോളോട് പറഞ്ഞു തീർക്കാൻ അപ്പനായില്ലെങ്കിലോ.. അത് കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു കത്തെഴുതാമെന്നു വച്ചത്. നിന്റമ്മ പോയതിൽ പിന്നെ എനിക്കറിയാം സോറിയാസിസ് പിടിപെട്ട എന്നെ കാണുന്നത് പോലും നിനക്ക് ശനിദശയായിരുന്നെന്നു.. ദൂരെയെവിടെയെങ്കിലും പോയി നഴ്‌സിംഗ് പഠിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ നിന്റെ മനസ് എനിക്ക് മനസിലാകുമായിരുന്നു… അപ്പനിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകാനാണ് നീ ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്ന്. അല്ലെങ്കിലും ഈ ചൊറിയും ചിരങ്ങും പോലുള്ള അസുഖമുള്ളവൻ അപ്പനാണെന്ന് പറയാൻ ആർക്കായാലും മടി തോന്നും.
മാസം തോറും നിന്നെ അവിടെ വന്ന് കാണാനുള്ള അനുമതിയും നിഷേധിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു.. നീ എന്നിൽ നിന്ന് പൂർണ്ണമായും അകന്നു പോകാനാണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്ന്.. ചിലവിനുള്ള കാശ് മണിയോർഡർ ആയി അയച്ചാൽ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോളും മനസ് തേങ്ങുകയായിരുന്നു.. ഒരായുഷ്‌കാലം മുഴുവനും നിനക്കായി ജീവിച്ച അപ്പന് മകളിൽ നിന്നേറ്റ അപമാനം…അപ്പന് ഫാഷൻ ആയി നടക്കാൻ പൂതിയുണ്ടായിട്ടല്ല മോളെ അപ്പൻ പാൻസ്‌ ഇട്ടത്.. നീളൻ കൈയ്യൻ ഷർട്ട് ഇട്ടത്…. എല്ലാം നിനക്ക് വേണ്ടിയായിരുന്നു ആ രോഗത്തിന്റെ പാടുകൾ ഈ സമൂഹത്തിൽ നിന്ന് മറക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം…എങ്കിലും നീ എന്റെ രക്തമല്ലേ… എന്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂടുകൊണ്ട് ഞാൻ വളർത്തി കൊണ്ട് വന്ന എന്റെ…. മുത്ത്‌…നിനക്കോർമ്മയുണ്ടാകില്ല… ചെറുപ്പത്തിൽ നിനക്ക് മണ്ണിൽ കളിച്ചു ശരീരം മൊത്തം ചൊറിയും ചിരങ്ങുമായിരുന്നു… ചുമടെടുപ്പ് പണി കഴിഞ്ഞു ക്ഷീണിച്ചു ഒരിടത്തു ഇരിക്കാമെന്നു വിചാരിച്ചു വീടണയുമ്പോളായിരിക്കും… നിന്റമ്മ പുളിയിലയും ചെറുതാളിയും മഞ്ഞളും ഇട്ട് തിളപ്പിച്ച വെള്ളത്തിലെ ചണ്ടി കൊണ്ട് നിന്നെ തേച്ചുരച്ചു കുളിപ്പിക്കുന്നുണ്ടാവുക… എന്നെ കാണുമ്പോൾ അലറി കരയുമായിരുന്നു നീ…. അമ്മ കുളിപ്പിച്ചുണ്ടായേ…. അപ്പാ കുളിപ്പിച്ചാമതിയെ…. ക്ഷീണിതനാണെങ്കിലും ഞാൻ തേച്ചു കുളിപ്പിക്കുമ്പോളുള്ള നിന്റെ സന്തോഷം ഒന്ന് കാണേണ്ടത് തന്നെയാണ്… അന്നെനിക്ക് ഒരറപ്പും തോന്നിയിരുന്നില്ല മോളെ..

കുഞ്ഞോളെ നിന്നെ നീയറിയാതെ എന്നും കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ട് മാത്രമാണ് നീ പഠിക്കുന്ന ആശുപത്രിക്കടുത്തു ചുമടെടുപ്പുമായി ഞാൻ കൂടിയത്.. ആ ചായക്കടയുടെ ചായ്‌പിന്‌ പിന്നിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് എന്റെ കുഞ്ഞോളെ ഞാൻ എന്നും നോക്കുമായിരുന്നു.. സ്റ്റെതെസ്കോപ്പൊക്കെയിട്ട് വെള്ളവസ്ത്രത്തിൽ ഒരു മാലാഖയായി നീ ആശുപത്രിയിലേക്ക് കയറി പോകുന്നത് ഹൃദയം നിറഞ്ഞു ഞാൻ കാണുമായിരുന്നു.
അന്ന് കുറച്ചു തിരക്കായതിനാലാണ് നീ വരുന്നത് എനിക്ക് ശ്രദ്ധിക്കാൻ കഴിയാതെ പോയത്… എന്നാൽ ആ ദിവസമാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിനു ഒരർത്ഥം വന്നത്…കൂട്ടുകാരികളുടെ ഇടയിൽ നിന്നും അപ്പാ. എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ടു നീ ഓടി വന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചപ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയം നിന്നുപോകുമോ എന്ന് പോലും ഞാൻ ഭയന്നു… ഇതു എന്റെ അപ്പനാ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്നെ അവർക്കു പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തപ്പോൾ… അത്ഭുത്തോടെ നോക്കിയിരിക്കാനേ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു..കണ്ണും മനസും നിറഞ്ഞൊഴുകുകയായിരുന്നു…എന്താണ് നിനക്ക് മനം മാറ്റം വന്നതിന്റെ കാരണം എന്ന് ഞാൻ ഇന്നും ചോദിച്ചിട്ടില്ല.. എനിക്കിനി അതറിയണ്ട മോളെ., കാരണം ഒരു അപ്പൻ വർഷങ്ങളായി കാത്തിരുന്ന മുഹൂർത്തം ആയിരുന്നു അത്. മതി മോളെ ഈ അപ്പന് സന്തോഷം ആയി.. ഇനിയൊന്നും നേടാനില്ല…
എന്റെ മോള് പഠിച്ചു വലിയൊരു നഴ്സ് ആവണം. രോഗം എന്നത് ഒരവസ്ഥയാണ്.. അത് വച്ച് ഒരു വ്യക്തിയെയും അളക്കരുത്.. രോഗിയായ സ്വന്തം അപ്പനെ നീ അംഗീകരിച്ചപ്പോൾ…. എനിക്കുറപ്പുണ്ട് നീ എല്ലാ രോഗികളെയും അങ്ങനെ കാണുമെന്ന് അവിടെയാണ് നിന്റെ വിജയവും…. അപ്പന്റെ എൽ ഐ സി ഇരുപത് വർഷം പൂർത്തിയായിട്ടുണ്ട്.. അത് പിൻവലിച്ചു കുഞ്ഞോളുടെ ബാങ്കിലിട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്റെ മോൾക്ക്‌ പഠിപ്പു പൂർത്തിയാക്കാൻ അത് മതി.ഇപ്പോൾ നീ ചിന്തിക്കുണ്ടാകും എന്തിനാണ് അപ്പൻ ഇതൊക്കെ ഇപ്പോൾ എന്നോട് പറയുന്നത് എന്ന്.. ചുമടെടുപ്പ് ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായതുപോലെ തന്നെയാണല്ലോ അപ്പന്റെ ബീഡിവലിയും.. അതിന്റെ പ്രതിഫലം കിട്ടി തുടങ്ങി..
ശ്വാസകോശത്തിന്റെ പകുതിയിലധികവും അവൻ കാർന്നു തിന്നത്രെ.. നാളെ തിരുവനന്തപുരത്തിനു പോവാണ്.കീമോതെറാപ്പിക്ക് വേണ്ടി..
നിന്നെ വിളിച്ചറിയിക്കണമെന്ന് തോന്നിയില്ല. വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ല നിശബ്ദമായി നീ അപ്പനെ സ്നേഹിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടേ ഉള്ളു അത് കത്തിക്ക രിക്കാൻ മനസ് വന്നില്ല.. എല്ലാം മറന്നു നീ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചപ്പോളുള്ള ആ ആനന്ദം മതി എനിക്ക്…ഞാനിനി മരണത്തിന്റെ വാതിലിൽ കൂടി നടന്നു പോയാലും ആ ഒരു ആശ്ലേഷണം മതിയെനിക്ക് നിന്റമ്മയോടു പറഞ്ഞു സന്തോഷിക്കാൻ..എന്ന്, സ്വന്തം അപ്പൻ