'ഞാന് ഇനി അമ്പലത്തില് പോകില്ല '
കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു വല്യച്ഛന്റെ മകള് വീട്ടില് കേറി വന്നു. എന്നേക്കാളും 10 വയസ്സ് മൂത്തതാണ് അവള്. എന്നേക്കാള്സുന്ദരി. കണക്കു ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരം കണ്ടു പിടിക്കാന് എന്റെ കൈ വിരലും, കാല് വിരലും തികയാതെ അടുത്തിരിക്കുന്നവന്റെ വിരലുകളും തേടി പോകുന്നഎനിക്ക് പാരയായി അവള് കണക്കില് ബിരുദാനന്തര ബിരുദം നേടി .അവളില് ഒരു ചാക്കോ മാഷ് ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ഞാന് വേദനയോടെ മനസ്സിലാക്കി.. എന്റെസ്വന്തം അമ്മയ്ക്ക് എന്നെക്കാള് സ്നേഹം അവളോട്. ഇത്രേം പോരേ ഒരു 12 വയസ്സുകാരിക്ക് പക തോന്നാന്? അവളുടെ കരച്ചില് കേട്ട് എന്റെ മനസ്സ്കമലദളത്തിലെമോഹന്ലാലിനെ പോലെ ' ആനന്ദ നടനം ആടിനാന്'' . എന്നാലും അമ്പലത്തില് പോണ വഴി എന്താണാവോ ഇവള്ക്ക് സംഭവിക്കുന്നത്? ഒളിഞ്ഞു കേക്കല് , ഒളിഞ്ഞുനോട്ടം, ഏഷണി ഇതൊക്കെ എനിക്ക് ജന്മസിദ്ധമായി കിട്ടിയ കഴിവുകളാണ്. അങ്ങനെ ചെവി കൂര്പ്പിച്ചു നടന്ന ഞാന് കാര്യങ്ങള് മനസ്സിലാക്കി.അന്ന് ഹിറ്റ് ചാര്ട്ടില്ഇടം പിടിച്ച പാട്ടാണ് ''ആട്ടുതൊട്ടിലില് നിന്നെ കിടത്തി ഉറക്കി മെല്ലെ'' . ഈ പാട്ടു പാടി ഏതോ ഒരുത്തന് ഇവളെ ആട്ടുതൊട്ടിലില് കിടത്താന് നോക്കാറുണ്ട് പോലും.അമ്പലത്തിന്റെ മുന്നില് വച്ച്. അതാണ് പെണ്ണ് കിടന്നു തൊള്ള തുറക്കുന്നത്. നന്നായി . അവള്ക്കങ്ങനെ തന്നെ വേണം.ഇവളുടെ കരച്ചില് സഹിക്കാന് വയ്യാതെവല്യച്ഛന് അടുത്ത ദിവസം ഇവളുടെ കൂടെ പോയി ഗായകനെ നേരില് കണ്ടു. ''അമ്പലത്തിന്റെ മുന്നില് വച്ച് ഇത്തരം പാട്ടുകളാണോ പാടുന്നത് മോനേ ?'' എന്ന് വലിയച്ഛന് അവനെ സ്നേഹത്തോടെ ശാസിച്ചു .ഇനിയാണ് ട്വിസ്റ്റ്.ആട്ടുതൊട്ടിലില് കിടത്തി ഉറക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നതിനിടെ ഗായകന് മുണ്ടു പൊക്കി ദര്ശനംനല്കുമായിരുന്നത്രെ. നാണം കൊണ്ട് ഇവള് ഇത് വീട്ടില് പറഞ്ഞില്ല. ഗായകന് അനുസരണയുള്ളവനായത് കൊണ്ട് ,വല്യച്ഛന്റെ വാക്കുകള് അണുവിട തെറ്റാതെചെവിക്കൊണ്ടു .അടുത്ത ദിവസം അമ്പലത്തില് പോയ അവളോട് ഭാവഗായകന് ' കുട്ടീടെ അച്ഛന് പറഞ്ഞു അമ്പലത്തിന്റെ മുന്നില് വച്ച് മോശം പാട്ടുകള്പാടരുതെന്നു .ശരിയാണ്. തെറ്റ് എന്റേതാണ്. ഇത്രേം പറഞ്ഞു അയാള് ഉച്ചസ്ഥായിയില് തുടങ്ങി'' പള്ളികെട്ടു ശബരിമലയ്ക്കു കല്ലും മുള്ളും കാല്ക്കു മെത്തയ്''' .പല്ലവി തീരുന്നതിനോടൊപ്പം പൊക്കി മുണ്ട്. ഭക്തി സാന്ദ്രമായ അന്തരീക്ഷത്തില് അങ്ങനെ ചേച്ചിക്ക് കിട്ടി ഒരു ദിവ്യ ദര്ശനം. ഭക്തി ഗാനസുധയുടെ ശല്യം കാരണംഅവള് അമ്പലത്തില് പോക്ക് നിര്ത്തി. അങ്ങനെ വര്ഷങ്ങള് പലതും കടന്നു പോയി.12 വയസ്സുകാരിയായിരുന്ന ഞാന് കോളേജ് കുമാരിയായി.നഗരത്തിലെ ഒരു പ്രസിദ്ധ വിമന്സ് കോളേജില് പ്രീഡിഗ്രിക്ക് ചേര്ന്നു.വൈകിട്ട് ബസ്റ്റോപ്പില് നിന്ന് വീട്ടിലേക്കുള്ള നടത്തം അത്ര സുഖകരമായിരുന്നില്ല. ആള്നടത്തം അധികം ഇല്ലാത്ത വഴിയില് ,ഫ്രീ ഷോയുമായിവിലസിയിരുന്ന യുവ കോമളന് തന്നെ കാരണം.ഞങ്ങള് മൂന്ന് നാല് പെണ്കുട്ടികള് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും , മുണ്ടു പൊക്കി പിടിച്ചു ''അതെ കാണുന്നില്ലേ? നിങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിയാ കേട്ടോ'' എന്നൊക്കെ ഉള്ള അയാളുടെ ഡയലോഗുകള് ഞങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തിരിയിരുന്നു. ഇതിനെ എങ്ങനെ നേരിടും എന്ന് തലപുകഞ്ഞാലോചിച്ചു. ''ഇതിനുഞാന് ഒരു വഴി കണ്ടിട്ടുണ്ട്.'' കൂട്ടത്തിലെ ഝാന്സി റാണി ഇത് പറയുമ്പോള് അവള് വീട്ടില് പറഞ്ഞു പരിഹാരം കാണും എന്നേ ഞങ്ങള് കരുതിയുള്ളൂ. അടുത്തദിവസം ഞങ്ങള് നടന്നു വരുന്നു, കോമളന് മുണ്ടു പൊക്കി പിടിച്ചു തകധിമി കളിക്കുന്നു, എല്ലാം പതിവ് പോലെ. ഇവളുടെ മുഖത്ത് പെട്ടന്നൊരു ഭാവ മാറ്റം.പെണ്ണ്കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നു.'' ഡീ ,നീ എങ്ങോട്ടാ ഈ പോണേ?'' അവളുടെ കയ്യില് പിടിച്ചു നിര്ത്താന് നോക്കിയെങ്കിലും , അച്ഛന്റെ കൈതള്ളി മാറ്റി കാമുകന്റെ അടുത്തേക്കോടുന്ന നായികയെ പോലെ അവള് ഞങ്ങളെ തള്ളി മാറ്റി അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.ഇവള് അടുക്കുംതോറും അയാളുടെമട്ടും ഭാവവും പതുക്കെ മാറി തുടങ്ങി. വീര ശൂര പരാക്രമി പതുക്കെ പതുക്കെ കര്ട്ടന് ,അല്ല മുണ്ട് താഴ്ത്തി തുടങ്ങി. പേടിച്ചു വിറച്ചു ഞങ്ങള് 3 പേര് മാറി നിന്നു.അയാളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് ഇവള് സുസ്മേര വദനയായി നിന്നു . എന്നിട്ടു ആ കണ്ണുകളില് നോക്കി'' ചേട്ടാ , ചേട്ടനോട് സ്നേഹക്കുറവുണ്ടായിട്ടല്ല ഞങ്ങള്നോക്കാത്തത്.ചേട്ടന് തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്. എന്നും രാവിലെ ഇതേ റോഡില് വേറൊരു ചേട്ടന് ഇത് പോലെ ഞങ്ങളെ മുണ്ട് പൊക്കി കാണിക്കാന് വരാറുണ്ട്.ആ ഷോഞങ്ങള്ക്ക് ഇഷ്ടാ ,ഒരുപാട് . ചേട്ടന്റെ ഷോയിനേക്കാളും നല്ലതാ. അപ്പൊ ഞങ്ങള് അതു കാണുവോ ഇത് കാണുവോ? അല്ലാതെ ചേട്ടന് വിചാരിക്കുന്ന പോലെ മൈന്ഡ്ചെയ്യണ്ടാന്ന് മനപ്പൂര്വം വിചാരിച്ചിട്ടില്ലാട്ടോ''. ഇവള് ഇത് പറഞ്ഞു തീര്ന്നതും ''ഞങ്ങളെ രണ്ടു പേരെയും തോല്പ്പിക്കാന് ആരുണ്ട്'' എന്ന് ചോദിക്കുന്നമാമ്മോക്കോയയെ പോലെ അയാള് ഞങ്ങളെ നോക്കി. ഒരു സെക്കന്റ് . പിന്നെ ഒരൊറ്റ ഓട്ടം, അയാളെ പിന്നെ ആ ഏരിയയില് കണ്ടിട്ടില്ല.പൂവാലന്മാരുടെ തനതു കലാരൂപമായ മുണ്ട് പൊക്കല് ഇപ്പോഴും ഇടവഴികളില് അരങ്ങേറാറുണ്ടോ എന്നറിയില്ല.അമേരിക്കയില് മുണ്ട് ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് പോക്കലുംഇല്ല.കലാബോധം ഇല്ലാത്ത കണ്ട്രി പീപ്പിള് .എന്നാലും ഈ കലാരൂപം എന്റെ മനസ്സില് നിന്നു മായാതിരിക്കാനായിരിക്കും , കുറച്ചു മാസങ്ങള്ക്കു മുന്പ് എന്റെ ഇന്ബോക്സില് ഒരു ഫ്രീ ഷോയുടെ ടീസര് കിട്ടിയിരുന്നു. സാങ്കേതിക വിദ്യയും ,ഫോട്ടോഗ്രാഫിയും ഇത്ര ബുദ്ധിപരമായി ഉപയോഗിച്ച ആ സാധുവിന്റെ ബുദ്ധി കൂര്മതയും ആത്മാര്ത്ഥതയും ഞാന് കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു. കലാവാസന തൊട്ടു തീണ്ടിയിട്ടില്ലാത്ത മൂരാച്ചിയായ ഞാന് അപ്പോ തന്നെ അത് റിപ്പോര്ട്ടു ചെയ്തു. എന്നെപോലുള്ള അരസികര് കലിപ്പുണ്ടാക്കിയാലും, സഹൃദയരായ കലാകാരന് ചേട്ടന്മാര് ഇടവഴികളിലും, ബസ്സിലും ,ഇന്ബോക്സിലും ഒക്കെ കുളിരു കോരുന്ന ഈ കലാരൂപംപ്രചരിപ്പിച്ചു മുന്നേറണം .തളരരുത് രാമന് കുട്ടി ചേട്ടന്മാരേ ,തളരരുത് ...
By: Deepa Narayanam
0 comments:
Post a Comment